خداحافظ رفیق

دلم هوای حرم شش گوشه ات دارد حسین

همه دارن به سوی حرمت می ایند طبق معمول من بی سرو پا جا ماندم

دلتنگ جایی از زمان که نمیدانم کی و کجا؟لابه لای کدام لحظه یا شاید پاره ای از زمان؟به کدام گوشه از شبانه روز ؟جایی همین نزدیکی ها یا شاید کمی دور؟ دلم گیر کرده است دلتنگ شده ام…………دلتنگ  دلتنگ اذان کربلایم ……………دلتنگ هوای بین الحرمینم                                     …………   میدانی مولا جان قبول دارم اما ای اقایی که از همه به من نزدیک تری من که جز شما کسی را نمیشناسم    …. بدبودم میدانم   ….. بد کردم میدانم  …  اما جز تو کسی را ندارم ای امید ناامیدان رهاییم بخش از این دلتنگی و فراقی که اسیر ان شده ام عجیب خسته ام از خودم میشود برای من امن یجیب بخوانی یا صاحب الزمان  ……  چه انتظار عجیبی تو بین منتظران هم ..عزیز من چه غریبی  عجیب تر   که چه اسان  نبودنت شده عادت چه بیخیال نشسته ایم نه کوششی نه وفایی فقط نشسته و گفتیم خداکند که بیایی………..